عید 91

امسال یکی از بهترین عیدهای زندگی ما بود. چرا؟ خوب معلومه دیگه به خاطر وجود دختر نازنینم.

امسال عید دیدنی ها مون خیلی سخت اما شیرین تر از همیشه بود. یه خانواده ی سه نفری که گل سر سبدش کیانا جونم بود. با این که خیلی جاها گریه می کردی و خسته می شدی اما خیلی خاطرات خوبی برامون ساختی.

روز اول عید خونه مامانی و آقاجون و بعد هم خونه ی خانوم(مادر بزرگ بابایی) که امسال جاش خیلی خالی بود. بعد هم خونه مامان مریم و خلاصه کلی خوش گذرونی.

5 تا 9 فروردین هم ازنا بودیم. اونجا هم خیلی آروم بودی و اگه مریضی مامانی (یعنی من) رو در نظر نگیریم خیلی خیلی خوش گذشت(آخه از روز اول که رسیدیم من سرما خوردم و تب و ... خلاصه خیلی سختم بود و هنزم آثارش توی بدنم هست)

روز 11 فروردین که تولد نیم سالگیت بود اولین دندون خوشگلت با شکوفه های بهاری جوونه زد و با گاز رفتن دست من ورودش رو اعلام کردی. مبارکت باشه عزیزم.

روز 14 فروردین هم واکسن 6 ماهگی و درد و تب و بی قراری. الان خدا رو شکر خوب شدی و فقط داری بازیگوشی می کنی.

وزنت 6700 گرم و قدت 67 سانتی متر بود. خدا رو شکر همه چیز خوبه فقط باید یه کمی وزنت بیشتر بشه.

غذای کمکی فعلا فرنی و حریر بادوم می خوری + سرلاک برنجی(کمی).یکی دو بار برات سوپ درست کردم اما احساس کردم زیاد دوست نداشتی ولی کم کم اونم به برنامه غذاییت اضافه میشه.

مرخصی مامان تموم شده اما قرار شده فعلا فقط 5 شنبه ها برم.

الانم نمی ذاری من چیزی بنویسم ....